Overweldigend:
langeafstandswandeling met uitzicht op meer en maan

Je kunt je nog zo goed voorbereiden op je wandeling, maar als het weer niet meewerkt, ben je nergens. Wanneer ik rond 8.00 uur in Döbriach aan de Millstätter See local Anna tref om etappe 13 van de Alpe-Adria-trail te gaan lopen, komt het met bakken uit de hemel. Die 23 kilometer gaat ’t niet worden vandaag... 
 

Het is liefde op het eerste gezicht.
Een klein houten huis met terras aan het water, waar je vanuit het riet wordt verwelkomd door het vrolijke gesnater van jonge eenden en zwanen. Ik open de deur, snuif de heerlijke geur van dennenhout op en laat me op het bed vallen. Door het zijraam kijk ik uit op het meer en het dakraam boven me biedt een heldere blik op de lucht. Of ik morgen fit en fris aan ons wandelavontuur begin, valt te bezien, want het liefst blijf ik de hele nacht wakker om zo lang mogelijk van deze magische plek te kunnen genieten. Ik had trouwens geen citronellakaarsen hoeven kopen: ondanks de ligging aan het water heb ik geen mug gehoord of gezien.
 

De volgende storm is in aantocht, maar het is warm genoeg om nog even buiten op het terras neer te strijken. De wolken worden groter en donkerder, in de verte hoor je het lachen van kinderen. De Millstätter See wordt omgeven door bergen, als water in een notendop.

Tegen 18.00 uur wordt de geboekte maaltijd gebracht.
Ik ben blij verrast. Voor me staat een picknickmand vol heerlijke regionale producten:  ingelegde groenten, spek, worst en kaas. Plus gebak, appels en... een fles mousserende wijn.
 

We starten om 8.30 uur bij de Nockmobil-halte in het centrum van Döbriach. Anna heeft gisteren een deeltaxi voor ons geboekt, zodat we slechts een half uur doen over de eerste duizend hoogtemeters. Peter, onze praatgrage chauffeur, windt er geen doekjes om: “Poeh, da’s een mooi stuk lopen!” Fijn dus, dat hij ons al een stuk op weg helpt.
Naast praktisch is de Nockmobil ook milieuvriendelijk én zeer betaalbaar, als je overnacht bij een aangesloten accommodatie rond de Millstätter See. Want met de Millstätter See Inclusive Card kost een ritje zo’n € 3,-. Er zijn 600 haltes verspreid over de hele regio. Boeken kan online, via de app of telefonisch. 
 

Helemaal naar het startpunt van de Alpe-Adria-trail, de drie zuilen waaraan je elk van de 43 etappes kunt herkennen, kan de Nockmobil ons echter niet brengen. We stappen uit bij de iets lager gelegen Schwaigerhütte en leggen via een bospad de resterende hoogtemeters af. Dertig minuten later worden we bij de Alexanderhütte beloond met een adembenemend mooi uitzicht. Er zijn maar weinig plekken waar je de voor Karinthië zo kenmerkende mix van meren en bergen beter kunt bewonderen dan hier. En daar bij de Alexanderhütte begint het ‘Pad der liefde’, met als eindbestemming de Lammersdorfer Hütte. De route voert langs zeven stops die inspireren even stil te staan bij de liefde en er samen over te praten óf je gedachten op te schrijven in een van de boeken die in weersbestendige houten kisten klaarliggen.
 

Perfect wandelweer, een strakblauwe lucht en een ongekend weids uitzicht. We doen enkele stops van het ‘Pad der liefde’ aan, lopen langs de Millstätter Hütte en bereiken dan, na een klim van ongeveer een uur via grind- en rotsachtige paden, onze eerste top en daarmee ook het hoogste punt van onze wandeltocht: de 2.100 meter hoge Kamplnock. Als beloning worden we getrakteerd op een imposant uitzicht over de Karawanken, de Julische en Karnische Alpen, Nationaal Park Hohe Tauern en de Gurktaler Alpen.

Vanaf daar lopen we urenlang over de open bergkam. De natuur speelt hier de hoofdrol. De bergen, de Millstätter See, ik kan niet ophouden met kijken. De dieprode alpenrozen staan in bloei en trekken bontgekleurde vlinders aan. Een paar koeien hier, een marmottenhol daar, een muzikaal intermezzo bij het Obermillstätter Almkreuz. 

Nu de middag is aangebroken zijn we dankbaar dat de route een bospad inslaat en we in de schaduw wandelen. Op de top genieten we van een appeltje, een mueslireep, water en wat bananen. Een welkome energieboost voor het volgende stuk.

Door het bos gaat het nu gestaag naar beneden, het dal in. In totaal dalen we tijdens deze etappe 1.700 meter. We hebben van tevoren al besloten dat we voor de laatste drie kilometer, van Matzelsdorf naar Döbriach, weer een Nockmobil pakken. 

We willen de dag aangenaam afsluiten met een duik in de Millstätter See. En dus slaan we het uitkijkpunt Hohe Wand en de Jungfernsprung over. Terugdenkend aan Sagamundo en de verhalen waaraan deze plekken hun naam danken, is dat me na een overweldigende dag op de berg sowieso veel te dramatisch. 

Culinaire tips op de top:
Pauzeer in de Alexanderhütte of Lammersdorfer Hütte – allebei absolute Slow Food-toppers.