Op zoek naar de
unieke wulfenia bloem

Vlak na de zomerzonnewende bloeit hier een unieke bloem uit de ijstijd, die de mens al eeuwen fascineert: de wulfenia. Deze beschermde en zeldzame plant groeit op de almen aan de voet van de Gartnerkofel. Dit is de meest oostelijke van de drie bergtoppen van het Karinthische Nassfeld.

Het is vijf uur 's ochtends. Er staat een aangenaam, fris windje. Ik haal diep adem en geniet volop van de stilte hier op de top van de Gartnerkofel. Vandaag laat ik het leven van alledag achter me en geniet volop van de unieke sfeer in het hier en nu. Ik ben trots en blij dat ik op tijd op de top sta.

De mystieke sfeer van de ochtendschemering verdwijnt zodra de eerste zonnestralen door de wolken komen. De hemel kleurt oranje met goud. Een nieuwe zonnige, zomerse dag breekt aan. Hierboven kom ik helemaal tot mezelf. Ik geniet volop van dit korte maar prachtige natuurspektakel. Mijn blik dwaalt steeds verder richting het zuiden, naar de Julische Alpen in Italië en Slovenië. De nog laagstaande zon geeft de bergtoppen een warme bronskleurige glans. Wat een geweldig uitzicht! Ik heb het gevoel dat ik de zee kan zien, die zich overigens hemelsbreed op minder dan 100 km afstand bevindt.

Tijdens de afdaling geniet ik van de eerste zonnestralen op mijn gezicht. Ze geven de bergen en weiden een warme, gouden gloed. De almen zijn intens groen en de koeien, die een week geleden van het dal naar de alm verhuisden om hier hun zomer door te brengen, genieten zichtbaar van hun vrijheid.

Het is net een schilderij van Claude Monet: de almen worden bedekt door een zee van felgekleurde bloemen. Het begin van de zomer is de mooiste tijd hier op de alm. Terwijl ik afdaal richting de Watschiger Alm hoor ik in de verte steeds het geluid van de koebellen. De gentiaan is bijna uitgebloeid en heeft het stokje overgedragen aan de felroze Alpenroos, die nu zijn pracht en praal laat zien. Ik ontdek zelfs de paarsblauwe wulfenia, die hier trots als een koningin bloeit. De botanische naam is Karinthische wulfenia of Wulfenia Carinthiaca.

De bloem groeit alleen hier op het Nassfeld: op een paar plekken aan de voet van de Gartnerkofel en op weiden bij de Watschiger Alm, Kühweger Alm en Garnitzenalm. Verwante soorten van deze weegbreefamilie groeien in de Himalaya, Afghanistan, Albanië en Montenegro. In 1779 werd deze fascinerende plant ontdekt door Franz Xaver von Wulfen en overleefde vermoedelijk zelfs de laatste ijstijd in de regio. De wulfenia lijkt fan van de zomerzonnewende: hij bloeit in de laatste twee weken van juni, meestal rond de 21e van de maand.

Naast de wulfenia vertellen ook de gevonden fossielen op de Auernig en de Krone (Monte Corona) verhalen die vele duizenden of zelfs miljoenen jaren oud zijn. De geologische bijzonderheden van de Karnische Höhenweg zijn fascinerend; ze laten je kennismaken met de rotsen van het Paleozoïcum. Er zijn vondsten uit het Carboon (ca. 360 miljoen jaar geleden) tot de laatste ijstijd (ca. 20.000 jaar geleden) te zien. De gesteenten verschillen enorm van elkaar in deze regio. Zo maak je van de ene bergtop naar de andere sprongen van zo'n 20 miljoen jaar.

Tijdens een (georganiseerde) wandeling hier op het Nassfeld kan het allemaal: fossielen ontdekken, een tijdreis maken door het Paleozoïcum en in het begin van de zomer genieten van de bloeiende wulfenia op het Nassfeld. De wulfenia, oftewel de 'koningin' uit de ijstijd, schijnt als een vuurtoren over de bergweiden vol met geurende bloemen en kruiden. En die laatste proef je in de kruidige kaas van de Watschiger Alm. Je kunt zelfs meekijken tijdens het kaasmaken. Dat beleef je allemaal op de Karnische Melkweg.