Wulfenia - De ‘koningin’ viert midzomer

Vlak na de zomerzonnewende bloeit hier een unieke bloem uit de ijstijd die de mens al eeuwen fascineert: de wulfenia. Deze beschermde en zeldzame plant groeit op de almen aan de voet van de Gartnerkofel, de meest oostelijke van de drie indrukwekkendste bergtoppen die het Karinthische Nassfeld omsluiten.

Het is vijf uur ‘s ochtends. Er staat een aangenaam, fris windje. Ik haal diep adem en geniet volop van de stilte hier op de top van de Gartnerkofel. Vandaag laat ik het leven van alledag ver achter me en geniet volop van de unieke sfeer in het hier en nu. Ik ben zo trots en blij dat ik op tijd op de top sta.

De mystieke, romantische sfeer van de ochtendschemering verdwijnt zodra de eerste zonnestralen zich een weg banen door wat wolkjes. De hemel kleurt oranje met goud. Een nieuwe zonnige, zomerse dag is aangebroken. Hierboven kom ik helemaal tot mezelf. Ik geniet volop van dit korte maar prachtige natuurspektakel. Mijn blik dwaalt steeds verder richting het Zuiden, naar de Julische Alpen in Italië en Slovenië. De nog laagstaande zon geeft de bergtoppen een warme bronskleurige glans. Ik vind dit uitzicht geweldig en heb het gevoel de zee te kunnen zien, die zich overigens hemelsbreed op minder dan 100 km afstand bevindt.

Tijdens de afdaling geniet ik van de eerste zonnestralen op mijn gezicht. Ze geven de bergen en weiden een warme, gouden gloed. De almen zijn intens groen en de koeien, die een week geleden van het dal naar de alm verhuisden om hier hun zomer door te brengen, genieten zichtbaar van hun vrijheid.

Het is net een schilderij van Claude Monet: de almen worden bedekt door een een zee van felgekleurde bloemen. Het begin van de zomer is de mooiste tijd hier op de alm. Terwijl ik afdaal richting de Watschiger Alm, hoor ik in de verte steeds het geluid van de koebellen. De gentiaan is bijna uitgebloeid en heeft het stokje overgedragen aan de dieproze Alpenroos, die nu zijn pracht en praal laat zien. Ik ontdek zelfs de blauwe wulfenia - die hier trots als een koningin bloeit. De Karinthische wulfenia of Wulfenia Carinthiaca, zoals deze plant botanisch correct wordt genoemd, groeit alleen hier, op het Nassfeld en is op een paar plekken aan de voet van de Gartnerkofel en op weiden bij de Watschiger Alm, Kühweger Alm en Garnitzenalm te vinden. Verwante soorten van deze weegbreefamilie groeien in de Himalaya, in Afghanistan, Albanië en Montenegro. Deze fascinerende plant werd in 1779 ontdekt door Franz Xaver von Wulfen en heeft vermoedelijk zelfs de laatste ijstijd in de regio overleefd. De wulfenia lijkt fan van de zomerzonnewende: hij bloeit in de laatste twee weken van juni, meestal rond de 21e.

Naast de wulfenia vertellen de vele fossielen, gevonden op de Auernig en de Krone (Monte Corona), verhalen die vele duizenden of zelfs miljoenen jaren teruggaan. De geologische bijzonderheden van de Karnische Höhenweg zijn fascinerend; ze laten je kennismaken met de rotsen van het Paleozoïcum. Er zijn vondsten uit het Carboon (ca. 360 miljoen jaar geleden) tot de laatste ijstijd (ca. 20.000 jaar geleden) te zien. De gesteenten verschillen enorm van elkaar in deze regio. Zo maak je van de ene bergtop naar de andere sprongen van zo’n 20 miljoen jaar.

Ik heb trek gekregen en ga naar de Watschiger Alm voor een heerlijk ontbijt. Bij elke hap van die volle, smaakvolle en pure Gailtaler Almkäse proef ik de Alpenkruiden. In elk plakje salami en ‘Gailtaler Speck’ proef ik de passie van de boeren voor hun vak. Het sterrenbeeld ‘vuurtoren’ omvat negen almen en hutten waar je van deze huisgemaakte, regionale producten kunt smullen of als souvenir voor thuis kunt kopen. Ik sla ook nog even goed in, om straks thuis nog te kunnen genieten van een stukje alm. Morgen start mijn volgende avontuur: een fietstocht door het grensgebied van Oostenrijk en Italië.

Tijdens een (georganiseerde) wandeling fossielen ontdekken, een tijdreis maken door het Paleozoïcum en in het begin van de zomer bovendien genieten van een uniek natuurspektakel: de bloeiende wulfenia op het Nassfeld. De ‘koningin’ uit de ijstijd, de wulfenia, schijnt als een vuurtoren over de bergweiden vol met geurende bloemen en kruiden. En die laatste proef je in de kruidige kaas van de Watschiger Alm. Je kunt zelfs meekijken tijdens het kaasmaken. aakt. Dat beleef je allemaal op de ‘Karnische Melkweg’.