De ‘Karnische Melkweg’:
Culinair genieten, de Oostenrijkse dolce vita en stralende sterren

Het is vijf uur ’s ochtends als de wekker gaat op de almhut Egger Alm en we onze lekker warme bedden uitkomen. Wat is het hier stil op dit tijdstip! Het enige geluid dat je ergens in de verte hoort, is dat van de koebellen.

De prachtig groene almen liggen nu nog onder een deken van dauw. Door het dal van de Egger Alm gaan we op pad om de ‘Lippen van Europa’ te verkennen. Dit ‘sterrenbeeld’ van de Karnische Melkweg zorgt voor heel wat bijzondere belevenissen in de natuur. Zo krijg je interessante inkijkjes in de traditionele kaasmakerijen en lees je op de verschillende informatieborden van alles over de geologische en historische achtergronden van de regio en het gebied.

Hier, op de Egger Alm, aan de grens met Italië, valt vooral de speciale manier van leven op, de vele tradities en het vreedzaam naast elkaar bestaan van drie culturen. Het Untere Gailtal, waar het 'Kufenstechen' (tonsteken) al heel lang traditie is en de vrouwen nog altijd in bonte klederdracht lopen, kent veel Slavische invloeden. Als je de kaart rond de Egger Alm goed bekijkt, ontdek je in de topografie van de oostelijke Karnische Alpenhoofdkam via Monte Lussari tot aan Tarvisio een soort lippen. Deze ‘Lippen van Europa’ staan dan meteen symbool voor de keukens van de drie culturen.

En dan bereiken de eerste zonnestralen van die dag de Egger Alm. Ze geven de bergen en weiden een warme, gouden glans. Hier, op de almen van het Gailtal in de Karnische Alpen, begint de dag altijd vroeg. Voordat de koeien naar de wei gaan, moeten ze nog worden gemolken. Al eeuwenlang wordt hier het ‘gele goud’, oftewel de ‘Gailtaler Almkäse g.U.’ (beschermde oorsprongsbenaming) gemaakt. De kunst van het kaasmaken wordt er al generaties lang doorgegeven.

Elisabeth maakt 's zomers vier grote kazen per dag. Al bijna 15 jaar lang brengt ze haar zomermaanden op de alm door. Normaal gesproken tilt ze, met een soepele beweging, de kazen in haar eentje. Vandaag mogen we niet alleen meekijken, maar haar een handje helpen. We ontdekken dat je voor het maken van kaas vooral veel kracht, geduld en gevoel nodig hebt, zodat je weet wanneer de wrongel stevig genoeg is. Met behulp van een kaasdoek gieten we de wrongel in een kaasvorm, die daarna wordt geperst. Wij beginners staan nogal te stuntelen, maar Elisabeth heeft het tot ware kunst verheven.

Als beloning voor onze inzet mogen we een stukje almkaas proeven. Deze kaas heeft enkele maanden nodig om te rijpen, daarom pakt Elisabeth een kaas van vorige zomer en snijdt er wat stukken af. Wat een heerlijke, smaakvolle, volle en pure kaas: we worden er helemaal blij van. Een echt natuurproduct: we proeven de Alpenkruiden, de frisse Alpenwind en de passie van de kaasmakers. Bijzonder!

Als we de kaasmakerij uitlopen, staat de zon hoog aan de prachtig blauwe hemel. We gaan op pad en wandelen in Oostenlijke richting, de zon tegemoet. Het pad naar de Dellacher Alm loopt langs de markante Buckelwiese bij de Egger Almsee, waar de koeien staan te grazen en soms hun dorst lessen in het mooie bergmeer. De Alpenbloemen in de weide staan volop in bloei en ik herken de gentiaan en het valkruid. De kruidige geur van wilde tijm hangt in de lucht.

Maar eerst is het tijd voor een beetje verkoeling. Wij verkennen de Garnitzenklamm. Al duizenden jaren baant het water zich een weg door de ruige rotswanden. De smalle kloof zorgt bij deze zomerse temperaturen voor verkoeling. Terwijl we op ons gemak de unieke geologie van de kloof bewonderen, hangen onze voeten in het kristalheldere, verkwikkende bergwater. Er valt hier telkens weer iets nieuws te ontdekken, de Garnitzenklamm is echt een natuurjuweel. Uiteraard 's zomers, maar zeker ook in de herfst, door de vele kleuren in de natuur.

Op de Malga Priu worden we hartelijk ontvangen. De gastvrouw zorgt goed voor ons en serveert ons specialiteiten uit Friuli. Natuurlijk ontbreekt ook de voedzame ‘Frigga’ met polenta, het traditioneel houthakkersgerecht, niet. De specialiteit van het huis is goulash van het hooglandrund, geserveerd met een fluweelzachte en kruidige, regionale rode wijn met een lichte smaak van bessen.

Onze blik dwaalt over het heerlijke terras van de hut. Daarachter verrijzen de imposante bergen van de Julische Alpen. Vanuit onze accommodatie kunnen we tot het gaat schemeren genieten van dit uitzicht. We verblijven in een van de twee boomhutten van de Malga Priu. Deze unieke, enorme ‘eieren’ van arvenhout hangen tussen de bomen aan de rand van het bos.

En dan zakt de zon langzaam achter de bergtoppen. Voordat we in ons knusse bed in het bovenste gedeelte van de boomhut kruipen, luisteren we op het balkon nog even naar het tsjirpen van de krekels en het laatste gekwetter van de vogels. Door het grote raam geniet je 's avonds van een onvergetelijk uitzicht op de sterrenhemel. Daarboven strekt de échte Melkweg zich met zijn talloze fonkelende sterren uit over zijn Karnische naamgenoot...